සංජු ගේ සයිබර් සමාගම

"මේ තාම අරයා ගැන හිතනවද?" "හ්ම්ම්ම්" "මචී උඹේ හොදටයි කියන්නෙ ඕක අමතක කරපන්" "හ්ම්ම්ම්ම්" "කොල්ලා හැන්ඩ්සම්.... කෙල්ලො වහ වැටිලා පස්සෙන් ඇති" "හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්" "අනික පොරත් උඹව සෙල්ලමකට අරගෙනද කවුද දන්නෙ" "හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්" "උඹ ඔය තරම් ඌට ආදරේ ඇයි බන් මේ ලංකාවෙ වෙන කොල්ලො නැද්ද?" "හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්" "කෙල්ලො පස්සෙන් එන්නෙ නෑ වෙන්න බෑ බන් කොහොමත් පොර සිරාවටම හැන්ඩ්සම්" "හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්" "අනේ බන් ඕක අතෑරලා වෙන කොල්ලෙකුට කැමති වෙයන් බන්" "හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්" "පොර කවදා හරි සල්ලිකාර කෙල්ලක් බදියි. ලස්සන සුදු සල්ලිකාර කෙල්ලක්." "හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්" "එහෙ හැම කොල්ලම එහෙමයි. සල්ලි තියෙන අයව තමා බදින්නෙ" "හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්" "උඹට අන්තිමට හුළනුයි කදුලුයි තමා"  "හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම්" "තොට මම කිව්ව දේ තේරුනාද?" "හ්ම්ම්ම්ම්ම්ම්ම...

අපේ බෝඩිමේ අක්කාගේ ප්‍රධානම රසකාරක වලින් එකක් වන්නේ උම්බලකඩය. කොටින්ම ඈ උම්බලකඩ නොදා ඉදවන්නේ බත් හැලිය පමණි. කොළ මැල්ලුම්, අල , රාබු ආදී එකී මෙකී නොකී සෑමදෙයකට ඕ උම්බලකඩ දමයි. ඉන් කාලයක් අපේ අනෝමා අක්කා මෙන්ම බෝඩිමේ අක්කා ද අමාරුවේ වැටී සිටියාය. අපේ අනෝමා අක්කා සම්පූර්ණ නිර්මාංශික ය. අපි වගේ හොරට නොව සම්පූර්ණයෙන්ම ඇත්තම ඇත්තටමය. ඉතින් බෝඩිමේ අක්කාට එකම කෑම දෙවිදියකට හදන්න සිදු වේ. ඒ උම්බලකඩ රහිත සහ සහිත ලෙසය.එදාට බෝඩිමේ අක්කා අමාරුවේය. අක්කාට කේන්ති ගිය දවසට ඔක්කොම උම්බලකඩ සහිතය. ඉන් අනෝමා අක්කා අමාරුවේ වැටේ. මේ මොනා කලත් අක්කා කියන්නෙ "උම්බලකඩ ටිකක් දැම්මෙ නැත්නම් නංගි කටේ තියන්න බෑ" කියාය.  පසුගිය දවසක මා සමග කුස්සියේ ඕපාදූපයක් කියවමින් සිටි අක්කා, "අහ් උම්බලකඩ කෑල්ල අමතක උනානෙ නංගි ඉන්න අරගෙන එන්නම්" කියා කාමරය දිව ගියාය. ඈ පැමිණි පසු මා ඇගෙන් ඇසුවේ, "අක්කා දැන් කරවල මස්මාළු තියා ගන්නේ කාමරේද?" කියායි.   "නංගි කාමරේ නෙවෙයි ඒවා දාන්න දැන් සේප්පුවක් ගන්නයි වෙලා තියෙන්නෙ" "ඇහ්.... ඇයි දැන් ඒවා එච්චර ගනන් ද?" "එහෙනං..... ...

ඊයේ වගේම අදත් අද වගේම හෙටත් හෙට මෙන්ම හැමදාමත් වචනයකින් වත් ඔය සිත නොරිදවා හඩා වැටෙන මගේ සිත   පපුව මැද ගුලි කරන්   කඩා හැලෙන කදුලු වැල් ඔබෙන් සගවා ගෙන   පුදන්නම් මගේ හිතේ ඔබ වෙනුවෙන් පමණක්  විකසිතව දිලි මගේ  කොන්දේසි විරහිත ප්‍රේමය