බේබදු කතා ලියන්න පුලුවන් කොල්ලොන් ට විතරමද????

 

 

***මේක මම මාස 6 කට විතර කලින් මගේ කොමෙන්ටු මොඩරේටරේ නැතිව ලිව්ව කාලේ දාපු එකක්. හැබැයි දැන් ඒ ජිල්මාට් දන්න නිසා ආයෙත් පෝස්ට් කරනවා***

 

පහුගිය දවස්වල බ්ලොග් වල තිබ්බ අරක්කු, විස්කි, බ්‍රැන්ඩි, බියර්, කොරොනා, ටිකිලා, රක්ත නාම පත්‍ර, කාල නාම පත්‍ර, පරණ වෙච්ච එව්වා, වොඩ්කා ආදී එකී මෙකී නොකී ඇල්කොහොල් කතා කියවලා සංජු ටත් නිකන් වෙරි වගේ. සමහර බ්ලොග් ලගින් ගියත් ජීවන සුවදේ බෑ. ඉතින් ඔන්න සංජු ටත් ලිකර් නිසා සිද්ද වෙච්ච සීන් 2-3ක් ලියන්නයි හදන්නේ. 

 ඔන්න ඉතින් මම තුමී ඉස් ඉස්සෙල්ලාම මත්පැනක් කියලා කටේ ගෑවේ වයින් ටිකක්. ඒකත් මීගමුව පැත්තේ තිබුණ මගුල් ගෙදරකදි. කොහොමත් මෙහෙ නුවර පැත්තේ කාන්තා පාර්ශවය ටිකක් බොන්න හොර කරනවනේ. ඉතින් අපේ නැන්දා කෙනෙකුගේ දෙවනි ගමනකට මීගමු ගිය මේ ගමනෙදි අපේ කට්ටියටත් වයින් ලැබුනා. දැන් මේක මොකටද කියලා වට පිට බලනකොට හැමෝම මේක ටික ටික තොල ගානවා. මමත් ඉතින් වීදුරුව නහය ගාවට ගත්තා. අපේ අම්මා මට රවනවා. මේ වගේ වෙලාවක කවුද ඕවා ගනන් ගන්නේ. සුවදෙත් වැඩි අවුලක් නෑ. පොඩ්ඩක් තොලේ ගෑවා. රසෙත් අවුලක් නෑ. ඇදලා ඇරියා වීදුරුවම. "අම්මි මේක පැණි රසයි නේ. බීල බලන්නකෝ" 

අම්මි පොඩ්ඩක් නහය ලං කර සුවද පිලිබද ප්‍රශ්නයක් නිසා එය පසෙක තැබුවාය. ඉතින් මම තුමී ඒ වීදුරුවට ද වග කිව්වාය. අපේ අත්තම්මා... කොහොමත් බොන්නේ නෑ නෙ. ඉතින් ඒ වීදුරුවට වෙච්ච දේ ගැනත් අමුතුවෙන් ලියන්න වුවමනාවක් නැත. මොනවා උනත් මට එදා ලොකු ප්‍රශ්නයක් ඇති වුනි. "ඇයි අප්පේ වයින් මේ වගේ පුංචිම පුංචි වීදුරුවකට දෙන්නේ????"  මේ වෙනකොට නම් මගෙ වයස 13ක් නැත්නම් 12ක් විතර වෙන්න ඕනි. තවම මේ ප්‍රශ්නයට උත්තර හොයා ගන්න මට බැරි වුණා. තවමත් වයින් දෙන්නේ මේ විදියටමයි නේ...! :(

දෙවන සීන් එක වෙන්නේ මගේ යෙහෙලියකගේ විවාහ උත්සවයකදී ය. යෙහෙලිය මගේ විද්‍යා පීඨයේ බොක්කයි. උත්සවයට මා සමග සහභාගී උනේ මගේ විද්‍යාපීඨයේ අනික් බොක්කයි. මේ බොකු 3 එක් වූ විට එතන වෙන එකෙකුටවත් ඉන්නට බැරිය.  කරන්නේ ම ගුටි කන නසරානි වැඩමය. නමුත් ඒවා කර අසු නොවීමේ හැකියාවත් අපෙන් එකෙකුට දවසේ ශිෂ්‍යාව වන්නට ලැබුණ දාට නොදැනුවත්වම මුලු විද්‍යා පීඨයේම කෙල්ලන්ගේ හොර වැඩ තොග පිටින් "චන්දු" ට මාට්ටු වීමත් සාමාන්‍යයෙන් සිද්ධ වන දෙයකි. ඒ මාට්ටු වන්නේ ද අපි 3 දෙනා සහ අපි 3 දෙනාගේ කාමරවල එවුන් බේරී වීමත් විශේෂත්වයකි. ඇත්තටම ඒක හිතා මතා කරන්නක් නොවේ. නමුත් අන්තිමට මුලු කොලීජියෙන් ම බැනුම් අහන්නේ අපි 3 දෙනා සහ අපේ කාමර වල අනික් නසරානි ලා ටිකයි. "මුන් ඩී.එස්. වෙච්ච දවසට එකෙක්වත් පන්ති කට් කරන්නවත් හවස ඇක්ටිවිටි කට් කරන්නවත් එපා. දිය රෙද්ද පිටින් චන්දු ට මාට්ටු වෙන්නේ"

ඉතින් මේ මගුල් ගෙදර දා මගේ බොක්ක වන මේඝනා (මූ සහ අපේ අනික් බොක්කේ සුවාමි පුරුසයා මූණු පොතේ යාවජීව පදිංචිකාරයින් බැවින් මම දෙන්නාගේ නම් වෙනස් කරමි) සහ මම පැත්තකට වී විරිත්තාගෙන බලා සිටින විට අහක යන ලයින් එකක් අපේ පැත්තෙන් යන්නට පටන් ගත්තේය. ඒ මගුලේ දෙවන මනමාලයාය. දෙවන මනාලිය ඉස්කොලේ යන පොඩි එකියක් වීම නිසා පොර නන්නත්තාර වී සිටියේය. ඉතින් නන්නත්තාර වී සිටි මේ සහ මා දෙසට බුවා ගේ සිග්නල් වැටුණි. දැන් බුවාගේ ගමනාගමනය අප සිටින මේසය කේන්ද්‍ර කර ගනිමින් එක ලක්ශ්‍යයක සිට ගුරුත්ව කෙන්ද්‍රය වටා වේගයෙන් හතර අතට භ්‍රමනය හා පරිභ්‍රමනයකි. "සංජු අන්න අර පඹයා අපිට ලයින් දානවා"  හිකිස්.

උත්සවය ආරම්භ වී සුලු මොහොතකින් බයිට් සහ බීම ශාලව පුරා යන්නට පටන් ගත්තේය. බීම භාරව සිටියේ දෙවන මනමාල කුරුල්ලායි.   බුවා අප අසලට පැමින 2 ට නැවී "මිස් ලා මොනාද බොන්නේ??? හාර්ඩ් ලිකර් ගේන්න ද? නැත්නම් තව වයින් ටිකක්???" 

මේ මා දෙස බැලුවාය. "අනේ සංජු....."  

"බොල තෝ අපිත් එක්ක නේද යන්නේ? තොට වෙරි උණොත් මම කොහොමද තෝව අපේ වෑන් එකට ගෙනියන්නේ? අම්මලා බලයි මොකද කියලා" 

"අනේ සංජු..."

"බෑ බෑ.. බීපිය වයින් හරි ෂැම්පේන් හරි"  

"අනේ සංජු අම්මලා එක්ක අවොත් අපිට මේ වගේ  පිනා චාන්ස් එකක් ආයේ හම්බ වෙන්නේ නෑ නෙ. අනේ ටිකක් මචන් අදට විතරනෙ"   මේ නහයෙන් අඩයි. 

"හරි එහෙනම් බියර් එකක් බීපන්. හැබැයි බෝතලේම බොන්න ලෑස්ති වෙන්න එපා මරනවා තෝ කියවන්න එහෙම පටන් ගත්තොත්. හාඩ් ලිකර් දිහා නම් බලන්නවත් එපා" 

මේ ට සිංහ බීර බෝතලයක් ද අපිට වයින් රීෆිල් ද ලැබෙන්නට පටන් ගත්තේය. කෑ ගැහුවාට මේ ට බියර් බෝතලයේන් කාලක්වත් බී ගත නොහැකි විය. "මචන් මේවා රසයි කියලා හිතාගෙන හිටියට නිකන් කැරපොත්තෝ තම්බපු වතුර වගේ නෙ"  මම තුමීට නම් බියර් වල සුවදම ඇල්ලුවේ නැත. 

 මේ වන විට අර හාඩ් ලිකර් කිව්ව ඒවාද කරකෙන්නට පටන්ගෙන තිබුණි.

"සංජු.... අර බලපන්කො අරූ ගේ හාඩ් ලිකර්....!!!! බ්‍රැන්ඩියි, විස්කියි."

"ඇහ්.... බ්‍රැන්ඩි?? යකෝ ඒකත් හාඩ් ලිකර් එකක්ද? "

"අර කොට්ටෝරුවා හාඩ් ලිකර් කිව්වේ බ්‍රැන්ඩි වලට කියලා කලින් දන්නවා නම් මේ ජරාව බොන්නේ නැතුව ඒවා බොන්න තිබ්බා. "

අඩු වැඩි වශයෙන් සංජු විවිධ බ්‍රැන්ඩි වර්ග නම් ටෙස්ට් කර තිබේ. ඒ වෙඩින් කේක් සෑදීමේදි රසය සහ සුවද පරීක්ෂා කර භාවිතා කරන බ්‍රැන්ඩි ප්‍රමාණය තීරණය කිරීමටයි. ටෙස්ට් කර අවශ්‍ය ප්‍රමාණය ලබා ගත් පසු ඊලග වෙඩින් කේක් ටික හදන්නට නැවත් බාර් එකකට යන්නට සිදු වේ. ඉතුරුව තිබූ බ්‍රැන්ඩි ටික අතුරුදහන් ය. දවසක් මගේ කණ වැටුනේ අපේ අසල්වැසි ඒකනායක මාමා බ්‍රැන්ඩි පණුවන් ට ගුණ බව අපේ අම්මා සමග පවසන ආකාරයයි.  "අම්මපා මගේ ඉතුරු බ්‍රැන්ඩි බෝතලේට වෙච්ච දේ දැන් නේ තේරෙන්නේ"

ඊලග සීන් එක අපේම සහෝදරයෙකු ගේ විවාහ ගිවිස ගැනීමකි.  අපේ පිය පාර්ශවයේ සියලුම නෑයෝ ටික එක් වන හරිම සුන්දර වෙලාවක් තමා ඒ. ඉල ඇදෙන්න හිනා වෙන්න පුලුවන් සතුටින් ඉන්න ලැබෙන වෙලාවක්. 

 ඉතින් ඔන්න අපි මනමාලිගේ ගෙදර යනකොටම මේසෙ උඩ වතුර වීදුරුවයි දොඩම් යුශ වීදුරුවයි ෂැම්පේන් වීදුරුවයි 3 ම තියලා තමා මේසෙ හදලා තිබ්බේ. ඇතුලේ විවාහ ගිවිස ගැනීමේ වැඩ සිද්ධ වෙනවා අපි එලියේ. ඉවර වෙන පාටක් නෑ. අපි ඉතින් කතාවෙන් බහෙන් අර ෂැම්පේන් වීදුරුවට වග කිව්වා. අපේ නැන්දා, මම, අනෙක් කට්ටිය සේරම දැන් මේකට වග කියලා ඉවරයි. ඉතින් ඔන්න මනාල ජෝඩුව ආව එලියට අතන වතාවත් ඉවර කරලා. 

මෙන්න මුන් දෙන්නා අතේ අපි ඉවර කරපු විදියේ වීදුරු 2ක් තියෙනවා. ඉතින් මනාලියගේ සහෝදරයා ඇවිල්ලා වීදුරුවත් උස්සගෙන මොනවදෝ කියවන්න පටන් ගත්තා මයික් එකෙන්. අපේ මස්සිනා ට සීන් එක එන්ටර් විය. 

"යකෝ ටෝස්ට් කරන්නයි හදන්නේ. ගොඩයෝ රැළ තොපි ෂැම්පේන් ටික බීලා ඉවර කලා නේද?" 

විලි ලැජ්ජාවේ සන්තෝශයෙන් අපිව ටෝස්ට් වී ගියේය. මම තුමීට අයිඩියා එකක් පහළ විය. වතුර වීදුරුවෙන් ටිකක් ෂැම්පේන් වීදුරුවට හැලුණි. ෂැම්පේන් ටිකක් පාට කර ගන්නට දොඩම් යුශ වීදුරුවෙන් මේස හැදි 2ක් පමණ ෂැම්පේන් වීදුරුවට වැටුණි. ටෝස්ට් එකද නියමෙටම සිදු විය.

එදා නම් කන්නට දෙන විට රාත්‍රී 12 විය. බඩගින්න ඉවසා බැරිම තැන මම අපේ මාමාට කිට්ටු කර "මාමේ දැන් නම් බඩගිගිනියි. බියර් එකක් වත් බොමුද?" කී විට අපේ නැන්දා ද මට එකතු වූවාය. අපි දෙන්නා කන්න දෙන තෙක් සිංහ වංශයෙන් සිටියෙමු.  

අනික් දේවල් කෙසේ වෙතත් බීර බඩගින්න නිවා ගන්නට නම් සුදුසු බව එදා මම ඉගෙන ගතිමි. ඒත් විශාල ප්‍රමානයක් බොන්නට බැරිය. තොල ගෑම පමණි. මටද බියර් වල කැරපොතු වතුරේ රස දැනුණි. බඩගින්නට සහ කේන්තියට ටික ටික බිව්වෙමි. දෙමාපිය පාර්ශවයෙන් ද චෝදනා නැත. ඒත් එදා මාරම මාර දෙයක් දැන ගතිමි. අපේ මලයා අමද්‍යප බවයි. ඔක්කොම බියර් බොද්දී පොර බුව්වෙ සන්ක්වික් ය. එය එසේ වුණේ ගෑණිට බයේද අම්මලාය බයේද නැත්නම් පොර ඇත්තටම අමද්‍යප නිසා ද කියා දන්නේ අපේ මල්ලී පොරම පමණි. 

කෙල්ලන්ගේ බේබදු කතා අහවර ය. මීට වඩා අනුමත වන කෙල්ලෝ සිටින බව මම අසා තිබේ. මම තුමීට මෙයිට වඩා නම් අනුමත වීමට කිසිදු අදහසක් නැත. නමුත් ටෙස්ට් කිරීමේ ආශාව නම් ඇත. ඒ වෙරි වීමට නොව රස බැලීමටය. මෙච්චර පෙරේතකමේ වටවී බොන දේවල් වල රස බැලීමට පමණි.